Mijn eerste jaar bij Google was geen feestje. Nee, het voelde niet als thuiskomen. Na het warme bad van #start-up-life voelde dit grote bedrijf als een koude douche. Het duurde even voordat ik mezelf opnieuw uitvond. Langer dan ik wilde en langer dan nodig was. Goed werk leveren ging niet alleen over de inhoud. Hoe goed mijn idee was bepaalde niet of het met applaus werd ontvangen. Ik raakte verdwaald in een oerwoud van hiërarchie, verborgen agenda’s, ‘urgentie’, ruis, tegengestelde belangen en een wirwar aan meningen en stijlverschillen.
Dit komt in ieder bedrijf voor. Om daarin te overleven en shit gedaan te krijgen, moest ik deze 6 survival-skills ontwikkelen. We gaan lekker veel Engelse woorden gebruiken, want zo rollen we in de corporate life.
Weet wat belangrijk is 🚨 Er bestaat iets wat belangrijker is dan prioriteit nummer 1. P-zero, noemen we dat in de corporate wereld. Ik dacht dat het kantoor in de fik stond, maar toen ik op een dag vijf ‘P-zero-berichten’ kreeg, begreep ik dat ‘urgent’ een rekbaar begrip is. Het duurt even voordat je doorhebt wat prioriteit heeft en wat kan wachten. Het beste wat je kunt doen is een ervaren collega als klankbord gebruiken. ‘Hé, hoe belangrijk is dit?’.
Informatie filteren 📩 Bij een groot bedrijf werken veel mensen en daarom is er ruis. White noise. Eindeloze e-mailthreads, chats en calls. Alles bijhouden is een baan op zich. Als je niet leert filteren, ben je de hele dag aan het e-mailen. Stop met alles lezen en stel je priority-inbox goed in. Lees door de dag heen alleen e-mail die direct aan jou is gericht en bewaar langer leeswerk voor een vast moment. Ik lees niet eens de helft van m’n mails. Als het urgent is weten ze me wel te bereiken. Ik lees me pas in als het relevant wordt of als ik het nodig heb. Collega’s weten inmiddels wat er komt na ‘…did you read my email?!’.
Lobbyen en netwerken👯♀️ Het kan voelen als een smerig politiek spel. Toch ben ik de kunst van het lobbyen gaan waarderen. Je interne netwerk is goud waard. Een goed idee hebben is niet genoeg. De juiste mensen moeten het een goed idee vinden. Zorg dat je weet wie er formeel en informeel mandaat hebben. Weet met wie je koffie moet drinken. Leer de juiste mensen kennen en betrek ze bij je ideeën. Wees niet verbaasd als er iemand met je idee vandoor gaat.
Branding en storytelling💅🏼 Je merk en hoe je iets verkoopt is in de corporate jungle net zo belangrijk als de inhoud. Ik was naïef: als het een goed idee is, krijg ik mensen wel op de banken. Helaas. Je zult je collega’s mee moeten nemen in een verhaal en uit moeten leggen waarom dit voor hen interessant is. ‘How you show up’ is onderdeel van je merk. Wees constructief en positief, dat trekt mensen aan. ‘Be good and tell it’ is de volgende stap. Als je kwaliteit levert, mogen mensen dat weten. Leer op een ontspannen manier praten over wat je allemaal doet.
Geduld is een schone zaak 💆🏼♀️ Alles kost meer tijd in het oerwoud. Je moet meer overleggen en met meer variabelen rekening houden. Werk gedaan krijgen bij een corporate is een marathon, geen sprint. Je hebt een lange adem nodig. Met regelmaat wil ik m’n tanden in m’n toetsenbord zetten als ik hoor dat er nóg iemand z’n plasje over moet doen. Met de finish in zicht mag nog een rondje. Het hoort erbij, laat je niet uit het veld slaan.
Het is niet persoonlijk ❄️ Iedereen is met zichzelf bezig. Hun eigen eilandje en koninkrijk. Het maakt contacten soms weinig diepgaand, gericht op een transactie en vol van politiek correcte rituelen. Het is hard en tegelijk is de afstand verfrissend. Men bedoelt het namelijk nooit persoonlijk. Het boeit niemand, dus kun je zonder enige gêne doen wat jij denkt dat goed is. Dan kom je altijd weer mensen tegen die op dezelfde golflengte zitten.
Er is geen cursus ‘Overleef de corporate jungle’ waar je het STAP-budget voor kunt misbruiken. De enige manier om dit te leren is het oerwoud in te wandelen. Ik hoop dat je nu iets beter weet wat je te wachten staat. Aan alle CEO’s en HR mensen de oproep om te blijven bouwen aan bedrijven waar je geen survivalgids voor nodig hebt.
Groetjes,
Roland
In het nieuws 🗞️
Een prachtig persoonlijk verhaal van Floor Rusman in NRC over hoe ze verdwaald raakte in een burn-out. De intro greep me aan, omdat het laat zien hoe heftig een burn-out kan zijn: ‘Het is een fenomenale wedstrijd, de WK-finale op 18 december, maar ik bekijk alleen de strafschoppenserie – met een zonnebril op. Daarna moet ik bijkomen in het donker. Als ik te lang naar een scherm kijk gaan mijn oren zo hard suizen dat er een alarm lijkt af te gaan in mijn hoofd.’. Vervolgens neemt Floor ons mee in haar zoektocht langs coaches, yoga en mindfullness, om uiteindelijk uit te komen bij het lezen van een boek. Mooi stuk.
BCG deed onderzoek naar de sentimenten rond AI op het werk. De uitkomsten zijn weinig verrassend. Veel mensen zijn optimistisch en de roep om wet- en regelgeving wordt luider. Wat me opviel was dat Nederlanders nogal bezorgd (42%) en weinig optimistisch (44%) zijn. Later zag ik dat het slechts om 427 (van de 12.898) respondenten uit NL ging, maar toch.
Bij KPN krijgen fietsende collega’s 40(!) cent per kilometer reiskostenvergoeding. Zo proberen ze medewerkers te stimuleren vaker de fiets te pakken. Met de auto krijg je nu maximaal 21 cent per gereden kilometer. Dit is vooral interessant in Nederland, omdat hier ‘…60 procent van de werkenden binnen 15 kilometer van het werk woont.’
Het zweet breekt me gelijk weer uit...