De afgelopen 20 jaar is onze aandachtspanne drastisch afgenomen (nu gemiddeld nog maar 47 seconden per scherm). En wanneer je in opperste concentratie gestoord wordt, kan het tot 23 minuten duren voordat je weer op hetzelfde concentratieniveau zit (switch-cost-effect). Dit bleek uit onderzoek van Gloria Mark, die er een boek over schreef (Attention Span). Als je dan bedenkt dat we gemiddeld 96 keer per dag onze telefoon checken (zelfs tijdens vergaderingen), blijft er weinig tijd over waarin we aandachtig te werk gaan. Dat moet echt anders.
Ik ben nu 35 en heb de luxe gehad om op te groeien in een maatschappij zonder mobiele telefoon met overal 5g internet. Opa vertelt, ik weet het. Ik speelde buiten tot ik in m’n broek plaste en belde met de vaste lijn naar huis om te vragen of ik mocht blijven eten. Toen ik ouder werd, kregen steeds meer mensen een mobiele telefoon. Maar door beltegoed (dus geen abonnement, lieve Gen Z’er) was je bereikbaarheid niet eindeloos. Je moest naar de winkel om tegoed te kopen zodat je je nieuwe vlam kon sms’en en van dickpics hadden wij nog nooit gehoord. Zelfs toen MSN (een online chatprogramma, lieve Gen Z’er) gemeengoed werd, zat je vast aan een internetverbinding die beperkt was. Zo kon je eerst niet bellen en internetten tegelijk. Dat legde mijn online flirt pogingen en illegale downloads via Kazaa aan banden. En zelfs toen de technologie in een moordend tempo beter werd, speelde het online leven vaak af achter een vaste computer. Tot 2008.
Toen bracht Apple de iPhone 3G op de markt. Ineens had iedereen een supercomputer binnen handbereik. Vanaf dat moment ging het hard. Zowel qua hardware (betere, snellere telefoons), software (sociale media op je telefoon en een wildgroei aan apps) en infrastructuur (overal bereik en internet). The point of no return. De tijdlijn van de afname van onze aandachtspanne van Gloria Mark loopt synchroon met deze revolutie.
De mobiele supercomputer in onze broekzak, met grenzeloze mogelijkheden, is een dopamine-machine. Een fruitautomaat waar we als verslaafden op blijven scrollen, verlangend naar een nieuwe prikkel. De rol van sociale media en big tech valt hierin niet te negeren. Met maximale opbrengsten voor aandeelhouders in het achterhoofd, maakten bedrijven een focuskiller. We hebben onweerstaanbare technologie in handen gekregen. Met big tech als onze dealer, blijven we grijpen naar onze broekzak, op zoek naar nog een shotje. En we betalen een hoge prijs.
Professor Earl Miller komt in dit stuk uit de Guardian aan het woord over het eerder genoemde switch-cost-effect. Hij haalt een onderzoek onder 136 studenten van Carnegie Mellon University aan, die een test maken. Sommigen hadden hun telefoon uit, anderen kregen tussendoor berichtjes. De groep met telefoon presteerde 20% slechter. Gloria Mark deed ook onderzoek naar dit effect en stelt dat hoe moeilijker de taak en dieper de concentratie, hoe langer het duurt voordat je dit weer oppakt na een onderbreking. Jep, dat kan ook een collega zijn die aan je bureau een vraag stelt of pushmelding op je laptop of chat berichtje.
Zelfs als aandacht en focus je gestolen kunnen worden, is de prijs van de telefoonverslaving hoog. Meerdere studies laten zien dat onze mentale gezondheid op het spel staat en we meer ongeluk en stress ervaren als gevolg van ons gescroll. Zeker onder kids, die niet zoals ik buiten gespeeld hebben, is dit een zorgwekkende ontwikkeling.
Oké Rolo, niet echt een hoopvol verhaal, en nu?
We gaan niet zitten wachten op het altruïsme van big tech of overheden die met wetgeving komen. Want er is heel veel wat we vandaag kunnen doen om meer focus te krijgen.
Plan iedere dag 2 uur in je agenda waarin je ongestoord werkt. Je kunt niet 8 uur per dag geconcentreerd te werk gaan en in de flow zitten. Maar als je iedere dag 2-4 uur deep work doet, loop je al je collega’s lachend voorbij.
Bepaal wat belangrijk is en moet gebeuren, waar je impact mee maakt (check GRIP) en ga dat doen. Om 2 uur ongestoord aan een belangrijke taak (geen e-mail) te werken, moet je weten wat je gaat doen in die tijd, zonder externe prikkels. Dat is de eerste keer best spannend, omdat we gewend zijn om van afleiding (meeting) naar afleiding (e-mail) te waggelen. Met een duidelijk doel vlieg je de werkdag met intentie aan.
Verklaar de blokken ongestoord werk in je agenda heilig: zet die telefoon uit. Laten we tot slot onze aandacht heel serieus nemen. Doe het tabblad met je e-mail en Slack dicht. Koop desnoods een telefoon kluis met een timer. Richt je dag rond deze blokken met ongestoord deep work in en laat je niet afleiden.
Met al die aandacht en focus ben je binnen een paar jaar de CEO.
Groetjes,
Roland
P.S.
Alexander deelde al eerder schokkende cijfers over onze liefde voor de smartphone.
In het nieuws 🗞️
Mark Tigchelaar is expert op het gebied van focus en schreef een mooi stuk over hoe de kantoortuin onze productiviteit onderuit haalt. Dat sluit mooi aan op het thema van vandaag. Hij komt met een hele rits aan onderzoeken, die deze stelling bevestigen. Ik vond de invloed die geluid heeft (gigantisch) op onze productiviteit echt een eye opener.
Er wordt gestaakt voor een nieuw vroegpensioen. Mensen met zware beroepen, zoals stratenmakers, houden het werk niet vol tot hun 69e. Maar ‘zwaar’ is relatief, de oude regeling loopt op z’n einde en de betrokken partijen komen er niet uit. Want wat maakt een beroep zwaar? En hoe hoog moet dat bedrag zijn?