Hoe graag we ook rationeel, nuchter en alles meewegend over willen komen, we zijn het niet. We zijn bevooroordeeld, of met een mooi Engels woord: biased. We kijken door een bril naar de wereld en wat we waarnemen is gekleurd. Soms door je opvoeding of jeugd, let’s not go there. Vaak door ervaringen, informatie of overtuigingen die je beeld van de werkelijkheid vormen. Bewust en onbewust. Iedereen heeft hier last van, ook je baas.
Dat is onhandig wanneer je feedback vraagt of krijgt. Je baas heeft een nogal gekleurd beeld van hoe je het doet. Bijvoorbeeld door de recency bias, waarbij je baas vooral kijkt naar de afgelopen weken, in plaats van een langere periode. Irritant als je net een klote maand achter de rug hebt. Ze baseert haar oordeel op dingen die niets met je werk te maken hebben, zoals hoe snel je loopt en of je een schelle stem hebt. Vervolgens voelt je functioneringsgesprek oneerlijk of is feedback willekeurig. Met een paar stukjes informatie vormt zij een beeld en mening over hoe jij functioneert en dat is per definitie beperkt. Voor de beperkte en gekleurde informatie is een gelukkig een oplossing.
Meer datapunten = minder bias. Je kunt de vooroordelen verminderen door meer mensen om input vragen. Jannie is ook bevooroordeeld, maar als je Rob, Thea en Storm (ja, mensen heten Storm) ook vraagt, kun je de rode draad ontdekken. Als een paar mensen zeggen dat je vaak je deadlines mist en slecht communiceert, dan moet je daar wat mee.
Objectieve(re) datapunten creëren. Het blijft me verrassen hoe weinig we kijken naar resultaten. Meetbare informatie, wat iets zegt over hoe je het doet. Dat is iets wat je vandaag nog met je baas kan bespreken. Naar welke cijfers kijken we? Hoe ziet ‘goed’ eruit? Wat moet er af zijn? Maak je prestaties meetbaar, zelfs als je werk doet wat zich lastig laat meten. Je hebt geen target nodig, je kunt een vragenlijstje sturen, of op teamniveau naar prestaties kijken. Bepaal samen met je baas aantal datapunten waar je invloed op uit kan oefenen en gebruik die als startpunt voor het gesprek.
Wat je ook doet, zorg dat het niet aankomt op de onderbuik van je baas.
Groetjes,
P.S.
Culture Amp heeft verschillende soorten bias op de werkvloer op een rijtje gezet.
Forbes geeft een lijstje met voorbeelden hoe je doelen meetbaar maakt, wat ik een prettig startpunt vind.
In het nieuws 🗞
Deze aflevering van NRC’s Onbehaarde Apen gaat over wat langdurige stress met je lijf en hoofd doet. Ze leggen haarfijn uit dat stress an sich positief is. Een mooi systeem van je brein wat je alert maakt en helpt om beter te presteren. Vervolgens ontleden ze wat er gebeurt als dit te lang duurt. Een aanrader, ook om signalen op tijd te kunnen herkennen.
In dit stuk uit Trouw zegt Rudo Vissers dat veel verzuim (ziekte) op het werk geen medische oorzaak heeft. Hij legt uit hoe gelaagd ‘ziek zijn’ eigenlijk is. Je kunt een been breken, maar ook jaren in armoede leven of in een scheiding liggen. Daar heb je geen pil of behandeling voor, al draagt Rudo wel oplossingen aan. Goed stuk.
Het UWV heeft flinke achterstanden meldt NOS. Specifiek bij de WIA aanvragen, waar mensen die 2 jaar ziek zijn medisch beoordeeld moeten worden door een arts. Deze achterstand heeft enorme impact voor mensen die al in spanning leven. In januari reageerde men verbaasd op de oplossing die ze in Zwolle hadden gevonden: alle aanvragen goedkeuren zonder medische keuring. Ik kan die pragmatische aanpak wel waarderen.
Mooi artikel. Persoonlijk vind ik alleen de term 'baas' onnodig ;)