Ik werk dus ik besta

Deze editie gaat onder andere over burn-outs. Zit je daar nu middenin en heb je zin in wat luchtigs, sla deze over en ga lekker uitwaaien op het strand. Sterkte daar.

Photo by Norbert Kundrak on Unsplash

Het gaat niet zo lekker met onze mentale gezondheid. Trimbos schrijft het op een bierviltje: 1,3 miljoen werkenden hebben last van burn-out klachten. Dat kost 3,9 miljard per jaar. Nog belangrijker is de enorme impact op het (werkende) leven van mensen en hun omgeving. Het kan niet de bedoeling zijn dat we met schuim op de bek ons brood verdienen. Dit houdt me bezig en zo lees ik graag de mening van experts die er verstand van hebben.

In dit stuk van de Groene komt Paul Verhaeghe aan het woord. Hij is naast therapeut, hoogleraar klinische psychologie in Gent. Hij zegt een paar rake dingen, die wijzen naar een stukje van de grotere puzzel. Mijn highlights:

• Er is grotere maatschappelijke en sociale druk: ‘Er staat tegenwoordig enorme druk op mensen. Wat voor werk je doet – en hoeveel je daarvoor betaald krijgt – wordt in deze samenleving steeds belangrijker.’

• Werk is een belangrijke bron van zingeving: ‘Het is niet gezond als ons werk de énige bron van zingeving is in het leven. Je moet nooit op één paard wedden.’

• Werk en identiteit zijn vervlochten: ‘Als werk en identiteit steeds inniger vervlochten raken, hangt een steeds groter deel van ons geestelijk welzijn af van het werk dat we doen.’

• Omdat alles meetbaar en zichtbaar is, zijn we de hele dag aan het vergelijken. ‘Iedereen is zich voortdurend met elkaar aan het vergelijken: aan elkaar aan het spiegelen.’

De oplossing waar Verhaeghe naar wijst is minder concreet dan een ijsbad of ademhalingsoefeningen. Dit gaat een spa dieper. Dit gaat over de plek die werk in ons leven inneemt en hoe we ons tot werk verhouden. In hoeverre je baan, titel en salaris bepalen of je goed genoeg bent. Of je eigenwaarde en geluk afhangen van die ene promotie of geslaagde presentatie. Iedereen kan het maken, dus je bent een loser als het niet lukt. Gewoon sneller slapen, zei een influencer ooit.

Ik denk dat Paultje hier wat te pakken heeft. En ik hoor je denken:’Zie je wel, werk is vies, bah bah, iedereen moet drie dagen werken, fuck de baas’. Dat is niet wat ik zeg. Het stuk haalt een quote van Kant aan: ‘Werken is de beste manier om van het leven te genieten’. Maar wanneer werk het enige is wat bepaalt wie jij bent, ben je kwetsbaar. Wanneer werk je ultieme bron van vervulling en zelfactualisatie is, kom je van een koude kermis thuis. Want werk valt tegen. Dingen mislukken en je slaat wel eens de plank mis. Waar kun je dan op terugvallen? Wat blijft er dan van je over?

Nou, zware kost vandaag, maar ik wilde het toch aan je kwijt. Het moedigt mij aan om te blijven investeren in zaken buiten m’n werk die het leven zin geven. Ik hoop dat dit helpt.

Groetjes,

Roland

In het nieuws 🗞

• Een groeiende groep werkenden is dakloos, meldt Nieuwsuur. Bizar dat dit bestaat in Nederland. Het komt door de woningcrisis, wat zo wel heel concreet wordt. Gelukkig gaat Hugo het regelen.

• ‘Wat verdien je?’ is mijn favoriete rubriekje in het AD, waarin doorsnee mensen vertellen wat ze verdienen. Deze keer komt Reno aan het woord, die in de milieustraat werkt en het daar goed naar z’n zin heeft voor 3k netto (!). Een heerlijk kijkje in de keuken.

• Goed stuk uit de Volkskrant over de baas die gratis therapie aanbiedt als secundaire arbeidsvoorwaarde. Dat is goed bedoeld, maar ontslaat haar niet van de verantwoordelijkheid om een goede baas te zijn. ‘Je kunt mensen niet overbelasten en vervolgens naar de psycholoog sturen’.