Toen ik in april - na 4,5 jaar - ontslag nam bij Google, heb ik me volledig gericht op de lancering van m’n boek. Dat was een succes, met een hoop aandacht, zeker voor het eerste non-fictieboek van een onbekende schrijver. Van Radio 1, 2 en 3 tot het Algemeen Dagblad, Parool en over de grens met De Tijd. Bij Nieuwsuur maakte ik mijn debuut op tv #goals. Dit is mede dankzij jullie enthousiasme: dankjewel.
Maar dan is de grote vraag: en nu?
Solliciteren op de volgende baan, rentenieren van m’n royalties (grapje, als vakkenvuller verdien je meer) of fulltime keynote spreker worden? Ik wist het even niet deze zomer, dus besloot ik te solliciteren op een paar leuke banen, om te ontdekken of dat is wat ik wilde.
Dat ging helemaal mis.
Via LinkedIn was het zoeken in het oerwoud aan vacatures met exotische functietitels. Ik bleek overal ‘top applicant’ en was benieuwd of mijn aanstaande werkgever daar ook van op de hoogte was. De ‘apply’ knop lachte me vriendelijk toe en maakte me nieuwsgierig.
Nadat ik had geklikt, veranderde de toon. De vriendelijke woorden en foto’s van hippe collega’s met tattoo’s, hadden plaats gemaakt voor een lange lijst aan strenge invoervelden. De scheve machtsverhouding staarde me in het gezicht. Ondanks dat mijn cv op LinkedIn staat, mocht ik alles overtypen. Van de Havo tot niet afgemaakt studie aan de Universiteit: alles kwam aan bod.
Na dit lesje nederigheid, kwam ik bij de volgende vraag. M’n nieuwe baas was benieuwd hoe ik vroeger scoorde op ‘mathematics’ en ‘non-native languages’ ten opzichte van mijn klas. Ik kon een keuze maken van ‘top 1%’ tot ‘top 50%’. Gelukkig was er een ‘do not recall’ optie. Snel door naar de vervolgvraag.
Please share your rationale or evidence for the high school performance selections above. Make reference to provincial, state or nation-wide scoring systems, rankings, or recognition awards, or to competitive or selective college entrance results such as SAT or ACT scores, JAMB, matriculation results, IB results etc. We recognise every system is different but we will ask you to justify your selections above. *
De moed zakte me in de schoenen. In alle bescheidenheid was dit een functie waar ik meer dan gekwalificeerd voor was. Maar mijn toekomstige baas was niet benieuwd naar mijn 10+ jaar werkervaring. Ze wilde weten wat ik op de middelbare school had gescoord met wiskunde.
In mijn antwoord heb ik uitgelegd dat uit studies blijkt dat IQ voor sommige banen een goede voorspellende variabele is voor toekomstige prestaties, maar diploma’s en cijferlijsten in mindere mate. Dat ze beter open, werkgerelateerde vragen kan stellen in plaats van checken of ik een keer ben blijven zitten. Benieuwd of ik word uitgenodigd.
Dit was het allerlaatste zetje wat ik nodig had om voor mezelf te beginnen. Want er is nog een wereld te winnen. Naast dat ik wat keynotes heb staan, heb ik een bak aan ideeën, ook voor je baas. Dat wordt vet, keep you posted.
Heb jij trouwens een leuk sollicitatieverhaal? Laat het me vooral weten. Smullen.
Groetjes,
Roland
P.S. Als je baas durft, mag ze me uitnodigen voor een praatje of workshop: hi@rooloo.nl 👀
In het nieuws 🗞️
Even lachen: Toren C laat zien hoe dat vervelende afwijsmail na een sollicitatie tot stand komt.
VPRO Tegenlicht maakte een mooi item over de bullshitjob. Antropoloog David Graeber komt uiteraard aan het woord om dit te duiden. Het is schrijnend om te horen hoe een welwillende beleidsmedewerker volledig vastloopt in een baan die nergens over gaat. Wat een verspilling van tijd en talent.
Ik lees The Culture Code van Daniel Coyle. Hij deed onderzoek naar het geheim achter succesvolle teams en bestudeerde daarvoor allerlei groepen, van Navy Seals (natuurlijk) tot een basketbal teams. Hij beschrijft een experiment waarbij er een stoorzender deelneemt aan meetings. Hij saboteert het groepsproces bewust met zijn passieve en negatieve gedrag. Zowel non-verbaal als met cynische opmerkingen, laat hij zien dat hij er geen zin in heeft. Het effect op de rest van de groep is gigantisch. Ze gaan er in mee. Totdat er iemand in een groep subtiel tegen beweegt en op een constructieve manier het groepsproces en psychologische veiligheid bewaakt.
Netflix deelt hun nieuwste ‘culture memo’. Zij deelden ooit het legendarische culture deck. Een powerpoint presentaties met 125 slides, wat wegleest als een romannetje. De laatste update is korter en gelikter. Doe mij die powerpoint maar.
Wat een giller. Denk je dat je wat gepresteerd hebt. Moet je dit soort bijzondere vragen beantwoorden, die geen of weinig voorspellende waarde hebben of je passend c.q. geschikt bent voor de job. Welke pseudo psycholoog heeft dit bedacht 😜
Wel jammer dat je niet meer weet hoe goed (?) je op de Havo was met wiskunde ;)