Nederland heeft ruim 220.000 'werkende armen'. Wat is een leefbaar loon?
En KPN die het maximum aantal vakantiedagen 'afschaft' (of toch niet helemaal).
In Het Betere Werk ga ik, Roland Grootenboer, op zoek naar het goede werkende leven. Ik gun iedereen een carrière bomvol zin, betekenis en impact. Want we werken maar liefst 2000 weken.
Tussen je 20e en 70e levensjaar is werk de rode draad. Het bepaalt hoe laat de wekker gaat, met wie je luncht en of je je droomhuis kunt betalen. Vijftig jaar lang verlangend naar de klok kijken tot het 17.00 uur is, lijkt me geen goed idee.
Laten we er samen wat moois van maken. Dat is het betere werk.
In het nieuws 🗞️
‘KPN schaft maximumaantal vakantiedagen af’ kopt het FD. Een knap staaltje ‘employer branding’, want ik las in het NRC wat KPN van plan is. Gemiddeld hebben collega’s 27 dagen en dat wordt soepeler. De woordvoerder zegt dat ze het ene jaar 29 en het andere jaar 25 dagen op kunnen nemen. Ik had iets meer verwacht dan een dagje meer of minder.
Bij Blendle hadden we dit goed geregeld. Geen onbeperkt aantal vakantiedagen, maar minimaal 4, maximaal 6 weken. Iets meer kan, wanneer je hard hebt gewerkt en je krijgt geen dagen uitbetaald (je moet ze opnemen). Dit werkte goed, gaf veel autonomie en voelde als luxe, zonder dat het uit de hand liep.
Ik zie vaker werkgevers hippe arbeidsvoorwaarden gebruiken voor hun employer brand. Een barista, gym, vierdaagse werkweek en onbeperkte vakantiedagen: kijk ons eens even hip zijn. Wat mensen echt gelukkig maakt is zinvol werk wat bij je past, een goede manager, slimme collega’s, fatsoenlijk salaris en iets bijdragen aan een groter doel. Maar goed, ‘KPN biedt zinvol werk en geweldige managers’ is geen leuke krantenkop.
Zo'n 20% van de Nederlanders heeft in de afgelopen 40 jaar nauwelijks koopkrachtgroei gekend. Paul Schenderling was te gast in de Ongelofelijke Podcast en sprak over leefbaar loon en groeiende inkomensverschillen. Ik wist niet dat er zo’n grote groep werkende Nederlanders is die het steeds moeilijker krijgt. Het is daarmee beter te begrijpen dat er groep mensen teleurgesteld is (en vatbaar wordt voor populisten).
Je werk speelt een grote rol in je bestaanszekerheid. Een vast contract, met bovenmodaal salaris is geen gemeengoed. Veel mensen leven van flexcontract naar flexcontract, met slechte arbeidsvoorwaarden en weinig perspectief. Stevig onderhandelen is lastig als je baas je zonder pardon op straat kan zetten. Daar moeten we echt naar gaan kijken. Dat begint bij een grondige verbouwing van ons arbeidsrecht, waarbij vaste contracten minder vast worden, en flexcontracten meer rechten en zekerheden krijgen.
Dit staatje heeft Paul uit de World Inequality Index gegenereerd. Het gaat vooral om de groep die net boven bijstandsniveau leeft en tussen wal en schip valt. Te rijk om in aanmerking te komen voor allerlei regelingen, te arm om iets op te bouwen (en een huis te kopen).
SER schrijft dat Nederland ruim 220.000 ‘werkende armen’ kent. Je hebt betaald werk, maar leeft onder het sociaal minimum, in armoede. 95.000 daarvan werken als zelfstandige.
Werkgevers leggen risico’s (boetes) nieuwe wetgeving bij de zzp’er, schrijft NOS. Begin dit jaar is er een nieuwe wet van kracht, die schijnzelfstandigheid tegen moet gaan (lang verhaal). Als je die wet niet naleeft als werkgever, kun je een naheffing of zelfs boete krijgen. Nu zijn er bazen die in hun contracten hebben opgenomen dat de zzp’er die rekening mag betalen. Bizar. Juristen bevestigen dat dit soort clausules onwettig zijn. Sommige bazen zijn boefjes, dus let goed op wanneer je iets tekent.
Ik was te gast bij de FIRE community en ging in gesprek met Jonas Vermeulen. Vanuit m’n logeerkamer sprak ik over het werkende leven en de rol die geld daarin speelt. Waarom geld niet gelukkig maakt en je toch stevig moet onderhandelen.
Zaterdag spreek ik op de Nationale Carrièrebeurs. Mocht je niks te doen hebben: het begint om 15.30 uur in de Tech Talk Tent. Toegang is gratis (bizar).
