Persoonlijkheidstesten zijn net horoscopen (en dit is het alternatief)

Photo by Brooke Cagle on Unsplash

Ik erger me groen en geel aan de wildgroei aan persoonlijkheids- en kleurentesten. Vooral de knullige toepassing tijdens een sollicitatieprocedure of teambuildingsdag irriteert me mateloos. Dit is waarom testen weinig zeggen en wat je wél kunt doen.

Maar mag ik eerst even ventileren?

Ik ben zo’n rode ENFJ

‘Laat me raden, een ENFJ’

Ali (Niknam, mijn eerste baas) zweerde bij de Myers-Briggs test. Aan de hand van stellingen schrijft de test je een van de zestien persoonlijkheidstypes toe. Toegegeven, ik was inderdaad een ENFJ. Ieder type is een mix van karaktertrekken, in mijn geval: Extraverted, Intuitive, Feeling and Judging.

ENFJ Warm, empathetic, responsive, and responsible. Highly attuned to the emotions, needs, and motivations of others. Find potential in everyone, want to help others fulfill their potential. May act as catalysts for individual and group growth. Loyal, responsive to praise and criticism. Sociable, facilitate others in a group, and provide inspiring leadership.

Ja, helemaal raak.

Een paar jaar eerder werd mij op een teambuildingsdag verteld dat ik rood was. De trainer had de DISC-test bij ons afgenomen. Het idee is dat mensen vooral rood (Dominant), geel (Inspirerend), groen (Stabiel) of blauw (Correct) zijn. ‘Haha ja, Roland is zó rood’, ‘…maar ook wel blauw hoor’ iedereen knikte instemmend. De trainer vond het een mooi inzicht en de rest van de middag ging op aan ons favoriete onderwerp: onszelf.

Jaren later maakte ik de StrengthsFinder van Gallup. Het hele Europese HR team werd naar Madrid gevlogen voor een paar stevige sessies. Dat was nodig en ik keek ernaar uit. De middag ging op aan hypothetisch geklets over karaktertrekken in situaties, terwijl de hete hangijzers vakkundig werden vermeden. Daar was helaas geen tijd meer voor na een dag geveinsde diepgang. Ik vond het ook wel prima.

Na al die testjes kom ik tot een harde conclusie.

Een professionele horoscoop

Kleurentesten en persoonlijkheidstypen kregen er bij LUBACH flink van langs. Hij noemt het pseudo-wetenschap. Het lijkt erop, maar is het niet. Collega’s aan de hand van een test in een hokje stoppen is booming business, schreef The New York Times. Helaas heeft het weinig toegevoegde waarde, laat Arjen mooi zien.

Persoonlijkheidstesten zijn professionele horoscopen. Niet meer dan een leuke gimmick, omdat ze niet doen wat ze beloven (of impliceren). Het heeft geen voorspellende waarde. Je kunt geen team samenstellen op basis van kleuren en garanderen dat ze goed samenwerken. Je kunt er geen beslissingen mee nemen. Of iemand goed gaat zijn in hun werk, kun je niet zeggen op basis van zo’n test. Het gevaar is dat ze daar wel voor worden gebruikt.

Een goed alternatief

Net als een horoscoop, blijft zo’n test leuk en interessant. Een conversation starter voor teambuilding of coaching. Of een manier om iemand beter te leren kennen tijdens een sollicitatie. We gebruiken zo’n test in de hoop grip te krijgen op onszelf, de ander en de toekomst. Maar dat kan ook met minder hocus pocus.

Voer een gestructureerd interview tijdens de sollicitatie. Daarin stel je iedere kandidaat dezelfde vragen over gedrag uit het verleden en echte scenario’s. Of leg kandidaten een probleem voor en vraag hoe ze het zouden oplossen. De beste voorspeller: laat mensen het werk zelf doen. Denk aan een meeloopdag, rollenspel of thuiswerkopdracht.

Maak een personal user manual op je teambuildingsdag. Het brengt zinvolle gesprekken op gang over samenwerking en dynamiek. Denk aan hoe je graag werkt, communiceert en feedback krijgt. Het vergt een flinke dosis zelfkennis om dit goed te doen en geeft meer dan genoeg gespreksstof voor teams.

Wat je ook doet: stel dit soort test niet centraal in de keuzes die je maakt en neem het met een eetlepel zout.

Groetjes,

Roland

P.S.

• Ik vond deze instructies prima voor het maken van een personal user manual.

• Abby Falik beschrijft hier uitgebreid hoe zij haar manual schrijft.

• In dit stuk uit The New York Times lees je hoe Ivar Kroghrud dit aanpakt.