Zo neem je de regie. Een vliegende start van het nieuwe seizoen.

Hé lieverds, daar zijn we weer, met een moddervette editie. Ik heb er zin in, ik hoop jij ook, want we gaan er samen iets moois van maken. 24/25 wordt jouw seizoen.

Al scrollend door Instagram kwam ik het zoveelste clipje van een podcast met twee mannen tegen. Ze kijken elkaar indringend aan, een viool begint te spelen en de woorden springen één voor één in beeld.

‘What would you do if money and status did not matter?’ Zegt de ene man, met een zware, schorre stem. Er valt een ijzige stilte, wat de diepgang van de vraag moet onderstrepen. De andere man doet alsof hij verrast is. Poh, daar zeg je me wat. Ze knikken zelfvoldaan, terwijl ze elkaar in stilte blijven aankijken. Met dedain blaas ik wat lucht uit en scroll snel door naar de dagvlog van Lies Zhara.

Tot mijn frustratie moet ik toegeven dat ik het een goede vraag vind. Een vraag die geweldig past bij de start van een nieuw seizoen. Voor de zomer riep ik je op om ‘ontslag’ te nemen. Een denkoefening die alles op losse schroeven zet, zodat je niet vastroest. Opnieuw bedenken wat je echt wilt, zodat je de regie kunt nemen en bewust keuzes maakt.

Practice what you preach, dus ik heb ook ontslag genomen. Ik ging eerder dit jaar weg bij Google, na het lezen van m’n eigen boek (true story). Maar met deze nieuwsbrief, m’n boek en sprekersverzoeken, is er genoeg om ‘ontslag’ van te nemen. Wat als ik met alles zou stoppen en opnieuw mag beginnen? Wat zou ik dan vanaf deze week gaan doen? Voor je ligt een blanco blad en alles is mogelijk. Ja, ook als je al een baan, net te hoge huur en een labrador hebt.

De podcastboys stellen daarbij een belangrijke vraag, die gaat over drijfveren en zelfverzonnen beperkingen. Als geld en salaris geen rol speelt, wat zou je dan doen? Als je de status van die dikke functietitel op je cv negeert, wat blijft er dan over? Gooi daar alle beperkingen en verwachtingen die je zelf verzonnen hebt bovenop. De reistijd is te lang, je kids te jong, jij te oud, de hypotheek te hoog, je diploma van een te laag niveau. Probeer dat stemmetje heel even te negeren. Want voor je ligt een ongeschreven vel papier. Wat ga je doen met het komende jaar?

Ik heb bladzijdes volgeschreven met dromen, doelen en concrete verbeterpunten. Ik hoop dat jij hetzelfde doet en concrete stappen zet om ze waar te maken. In het klein kun je deze week al de regie nemen, door een van je zomerse inzichten met je baas te delen. Een taak die je graag oppakt of project wat je wil starten. Vraag naar die leuke interne vacature of een verhoging die je hebt verdient. Meer feedback, vaker thuiswerken, minder uren, een studie of nieuwe laptop. Wat het ook is: bepreek het met je baas en neem de regie. Laat zien dat je hebt nagedacht over wat je wilt en waarom. Dat is een grote stap in de goede richting. Je hebt niets verliezen.

Groetjes,

Roland

P.S.

• Het Jaarplan uit GRIP is een mooie tool om dit concreet te maken.

• Bart Vriends (podcasthost van de Cor Potcast en tot voor kort profvoetballer bij Sparta) geeft in de laatste afleveringen een uniek inkijkje in zijn zoektocht naar een avontuurlijke transfer naar Australië. In Road to Adelaide gooit hij alles, ongefilterd op tafel. In deze afleveringen komt het Latijnse begrip tabula rasa voorbij, wat vrij vertaald schone lei betekent. Een blanco canvas of onbeschreven vel papier. Een situatie waar alles nog mogelijk is en je aan niks vast zit. Dat is precies het idee wat ik hoop dat je toelaat.

Lees- en luistertips 🗞️

• Ik mocht op Radio 1 met Tijs van den Brink in gesprek over het recht op onbereikbaarheid. TL;DR: ik denk dat een stevig gesprek over wanneer je echt werkt en echt vrij bent, broodnodig is. Het hele gesprek kijk je hier terug.

  

• Veel kantoren zijn nog afgestemd op vijf dagen naar kantoor komen, schrijft NOS. Op piekdagen zijn er te weinig plekken en op vrijdag is er geen hond. Zo staan er meerdere dagen per week kantoorpanden leeg. Een flinke kostenpost voor de baas en zonde van de ruimte. Het kantoor van de toekomst gaat volgens mij over ontmoeting, waardoor je steeds minder bureaus nodig heb. 8 uur op een dag naar een scherm staren is verleden tijd. Bij Miele ontdekten ze na rondvragen dat ze 20% minder kantoorruimte nodig hadden. Dat is winst.

• NYT Cooking filmde een dag in het leven van een barista in New York. Arnaldo werkt in een koffiebar op het drukke Grand Central. Ik geniet er van hoe hij vol liefde en passie praat over zijn vak. De energie spat er vanaf, terwijl zijn wekker om 4.45 uur gaat. Het is jaloersmakend.

• ‘Manager krijgt het meeste geld en is vaak man’, schrijft NU.nl, op basis van nieuwe cijfers van het CBS. Tot het 30e levensjaar verdienen vrouwen juist meer, wat wordt verklaard door een gemiddeld hoger opleidingsniveau. Daarna stromen mannen vaker en sneller door naar een goedbetaalde functie als leidinggevende. Wat verder opvalt is dat juist kwetsbare werkenden met flexibele contracten het minst verdienen.

• Ik las de blog Continuations van Albert Twenger. Hij is partner bij VC firm in New York: een baasje dus. Hij beschrijft heel gedetailleerd hoe hij de controle gaat nemen over de hoeveelheid meetings. Hij deelt zij meetings op in drie categorieën: 1) information/decision, 2) emotion, 3) idea generation. Per categorie beschrijft hij zijn nieuwe aanpak. Bij de derde maakt hij het vergelijk met muzikanten die improviseren. Riffing, noemt hij dat. Doelbewust bij elkaar gaan zitten en creatief bezig zijn. Hij wil daar meer tijd voor maken, wat ik interessant vond.