Slechts 1 op de 10 collega's is een goede manager - dit doen de allerbeste anders.
Een editie bomvol tips en good reads over leiderschap.
They discover what is unique about each person and then capitalize on it. Average managers play checkers, while great managers play chess.
Wat doen de allerbeste managers?
Marcus Buckingham begon zijn onderzoek naar de allerbeste manager met een vragenlijst aan 80.000 respondenten. Prima beginnetje. Hij ontdekte de rode draad bij de allerbeste baas. Waar de gemiddelde manager aan het dammen is, zijn geweldige managers bezig met schaken. Bij dammen zijn alle stukken gelijk, ze kunnen naar links en naar rechts. De schaakstukken zijn - net als mensen - uniek en maken soms rare sprongen. Iedere collega heeft unieke kwaliteiten die van pas komen in specifieke situaties. De allerbeste managers denken vooruit en weten het volle potentieel van hun unieke teamleden te benutten.
Dat begint bij een diepgaand begrip over wat mensen beweegt. What makes them tick? Waar zijn je teamleden bovengemiddeld goed in? Hoe werken ze het liefst en het best? Hoe zorg je ervoor dat zij de ruimte krijgen om te shinen? In plaats van je blindstaren op verbeterpunten, kijk je naar de unieke kwaliteiten. Buckingham legt uit dat geweldige bazen constant aan het tweaken zijn met taken en verantwoordelijkheden. Ze schaken en bewegen de stukken bedachtzaam over het bord, terwijl ze een paar stappen vooruit denken.
Dit vraagt om vrij specifieke vaardigheden. Empathie, zelfinzicht, lerend vermogen, besluitvaardigheid met nuance, sterke communicatie, mentorschap, veerkracht en wendbaarheid. Het beeld van de ideale leider is veranderd. De theatervoorstelling Trump & Musk onderstreept dit punt.
Waarom een goede manager goud waard is.
Goede leidinggevenden zijn cruciaal voor het succes van een organisatie. Gallup ontdekte dat minstens 70% van de engagement score bij interne vragenlijsten direct gerelateerd is aan de manager. Dat kost bedrijven bakken met geld. Wanneer mensen afhaken gaat de productiviteit en kwaliteit omlaag. Goede mensen vertrekken of branden op en melden zich ziek. Een goede manager heeft het tegenovergestelde effect (bron: Gallup: Why Great Managers Are So Rare).
Leidinggeven is een vak, geen beloning.
De mensen die dolgraag de baas spelen, zijn de slechtste managers, blijkt uit onderzoek. Bij veel bedrijven is manager worden een vorm van beloning. Als je een stap wil maken in je carrière, moet je Head of Iets & Niets worden. Je krijgt een mooie titel en salarisverhoging, wat een gigantische weeffout is. Stop met je beste mensen ‘belonen’ met een baan waar ze niet geschikt voor zijn (The Peter Principle).
Het is een zware job, waarvoor het gros van de collega’s (9 op de 10) niet geschikt is. Leidinggeven zijn is een vak. Een baantje, waar je wel of niet goed in bent. Waarschijnlijk het laatste.
Mocht je jezelf al ongeschikt vinden, dan is er een kans dat je aanleg hebt. Als de marginale verhoging en dikke functietitel je niks doen, heb je misschien talent. We zoeken mensen die echt leiding willen geven. Met hart voor de mens en zaak bedenken hoe je het team optimaal laat functioneren. Iemand die zichzelf overbodig maakt, in plaats van overal een plasje over te doen. Iemand die alle unieke stukken op het bord in hun kracht zet en zichzelf wegcijfert. Ben jij dat?
Dan wordt het tijd dat je gaat solliciteren.
Stuur deze nieuwsbrief gerust mee als motivatie.
Groetjes,
Roland
P.S.
Mocht je verder willen lezen, dan zou ik hier beginnen 👇🏼
Marcus Buckingham schreef in 2005 (!) ‘What Great Managers Do’ voor Harvard Business Review. Hij werkte jarenlang voor Gallup, een Amerikaans onderzoeks- en adviesbureau, wat hem veel inzichten en ingangen opleverde. Dit leidde tot een reeks succesvolle boeken, waaronder ‘First, Break All The Rules (What the World’s Greatest Managers Do Differently)’. Check vooral deze video als je geen zin hebt om te lezen.
Michiel de Hoog voor de Correspondent: ‘De slechtste baas is de baas die de baas wil worden (en meer wetenschappelijke inzichten over de baas).’ Voor veel mensen is manager worden nog steeds de kroon op hun carrière. Ironisch genoeg zijn de collega’s die graag de baas willen zijn de slechtste managers. Uit een grootschalige, internationale studie blijkt dat collega’s die willekeurig gekozen werden om de baas te zijn, beter presteerden dan collega’s die de baas wilden zijn. En mannen, wij willen graag de baas zijn en hebben een grote mond, maar dat maakt ons per definitie ongeschikt. Niet leuk, wel waar.
Eerder dit jaar schreef ik over vier kenmerken van een goede baas (hoe het wél moet), wat veel reacties kreeg en me aanmoedigde om hier dieper in te duiken.
‘Research: Women Score Higher Than Men in Most Leadership Skills’. Dit onderzoek laat zien dat vrouwen over het algemeen beter scoren op de meeste leiderschapskwaliteiten. Tegelijk zijn vrouwen over het algemeen bescheidener en realistischer over hun kennis en kunde dan mannen, wat maakt dat ze minder snel solliciteren op een zware baan. Wanneer we praten over meer vrouwen aan de top, moet dit argument de boventoon voeren: er is een grote kans dat ze geschikter zijn, maar sneeuwen onder door incompetente mannen met een grote mond (weer niet leuk, weer wel waar).
In het nieuws 🗞️
FD schrijft: Alles op alles voor een zak geld bij ontslag. In mijn werk zie ik het vaak. Een collega met een vast contract zit op een dood spoor. Hij is niet blij met de koers van het bedrijf, het salaris en er is een gebrek aan waardering. Tijd om te vertrekken zou je zeggen. Maar in plaats van op zoek te gaan naar wat anders, laat deze collega het sudderen. Vroeg of laat komt het dan op mijn bureau. Het escaleert vaak bij een gesprek over waardering en geld. En dan komt de vraag of ik ze kan ontslaan. Zakje geld en recht op een uitkering mee, dan praten we nergens meer over. Unpopular opinion: als je weg wilt, moet je gaan en niet bedelen om een vaststellingsovereenkomst. Hou de regie over je carrière en vertrek op tijd.
De cash cow komt natuurlijk weer op de buis. The Voice is te succesvol om geen nieuw leven in te blazen. Voor de slachtoffers moet dit pijnlijk zijn. Alsof we overgaan tot de orde van de dag. BOOS legde pijnlijk bloot hoe het zo mis kon gaan en daar hebben ze naar eigen zeggen van geleerd. Er zijn natuurlijk allerlei maatregelen genomen om herhaling te voorkomen.
NRC had een stuk over ‘Wat doe je als je een misstand aantreft op de werkvloer’. Een paar duidelijke tips voor de baas: maak de drempel om een melding te maken zo laag mogelijk, bescherm klokkenluiders en laat zien wat je met de melding doet.
De Nationale Carrièrebeurs was leuk. Het blijft bijzonder om te zien dat m’n boek tot leven komt wanneer ik met mensen praat. Dat het aansluit bij het echte werkende leven en antwoord geeft op vragen die spelen. Bedankt dat jullie er waren.
