Het zijn altijd de meest ervaren collega’s die blind vertrouwen op hun mensenkennis (lees: onderbuik). ‘Ik heb het in 2 minuten wel gezien’, stelt hij trots. Hij knijpt mokerhard, dus doe jij je best wat terug te doen. Daar komt zijn favoriete, alziende vraag, terwijl hij je handdruk analyseert: ‘stevig, assertief, niet bang voor risico’s’. Iets teveel
Ik vind dat geen luxe-positie maar meer een teken van wat de cultuur daarbinnen zou kunnen zijn. Daarom is het ook van belang dat je dat juist kan uitstralen en bekend maakt. Dan verpest je het als bedrijf door zo iemand daar te positioneren.
Ik denk maar altijd: zij moeten jou willen, en zo moet je er ook binnen stappen.
Hoeveel golfballen passen er in een Boeing 747?
Bij dat soort sollicitatiegesprekken loop je zelf toch ook gewoon al de deur uit of klap je je laptop dicht? Zonde van je tijd.
En ik weet niet hoe lang jij je pauzes plant, maar 1 uur en 20 min een filmpje kijken gaat me doorgaans niet lukken ;)
Interessant stuk! Hoe kijk je naar IQ(-esque) tests of persoonlijkheidstests die tijdens het sollicitatieproces worden ingezet?
Ik vind dat geen luxe-positie maar meer een teken van wat de cultuur daarbinnen zou kunnen zijn. Daarom is het ook van belang dat je dat juist kan uitstralen en bekend maakt. Dan verpest je het als bedrijf door zo iemand daar te positioneren.
Ik denk maar altijd: zij moeten jou willen, en zo moet je er ook binnen stappen.
Mindset-dingetje